Ładowanie
Odporność Pamięć i koncentracja

Fałszywe wspomnienia. Dlaczego czasem wierzymy w to, co się nie wydarzyło?

Woman Looking at Photo Album

Nie ma nic bardziej fascynującego niż ludzki mózg i sposób, w jaki przechowuje wspomnienia. Wydawałoby się, że nasze wspomnienia są dokładnym odzwierciedleniem tego, co przeżyliśmy. Jednak niewielu zdaje sobie sprawę, że nasza pamięć bywa zawodna i niejednokrotnie „wymyśla” zdarzenia, które nigdy się nie wydarzyły. Takie zjawisko nazywane jest fałszywym wspomnieniem.

Czym są fałszywe wspomnienia?

Fałszywe wspomnienia to wspomnienia, które osoba uważa za prawdziwe, chociaż tak naprawdę nigdy się nie wydarzyły1. Mogą one dotyczyć zarówno błahych wydarzeń, jak i poważnych zdarzeń z przeszłości.

Jak dochodzi do powstania fałszywych wspomnień?

  1. Asocjacje i sugestie: Nasze wspomnienia często są powiązane z innymi wspomnieniami. Gdy myślimy o jednym wydarzeniu, łatwo jest przywołać inne, podobne doświadczenia. Sugestie innych ludzi mogą wprowadzać nowe „elementy” do tych wspomnień.
  2. Plastyczność mózgu: Nasz mózg jest plastyczny, co oznacza, że jest zdolny do zmian i adaptacji. Wspomnienia mogą być modyfikowane przez nowe doświadczenia, informacje, a nawet przez nasze emocje i przekonania1.
  3. Utrata szczegółów: Z czasem szczegóły zdarzenia mogą blednąć, a mózg wypełnia te luki innymi informacjami, które mogą być nieprecyzyjne lub zupełnie nieprawdziwe.
beige liquid illustration

Pozytywne i negatywne skutki fałszywych wspomnień

Pozytywne efekty:

  • Adaptacja: Fałszywe wspomnienia mogą pomóc ludziom dostosować się do trudnych sytuacji, zastępując traumatyczne wspomnienia mniej bolesnymi wersjami2.
  • Ochrona przed negatywnymi emocjami: Czasami fałszywe wspomnienia mogą działać jako obrona psychiczna, chroniąc jednostkę przed przytłaczającymi uczuciami.

Negatywne efekty:

  • Błędy w ocenie: Mogą prowadzić do błędnych decyzji opartych na nieprawdziwych informacjach.
  • Konflikty interpersonalne: Wierzenie w fałszywe wspomnienia może prowadzić do nieporozumień i konfliktów z innymi.
  • Wpływ na system sądowniczy: Jak wcześniej wspomniano, fałszywe wspomnienia mogą prowadzić do niesprawiedliwych wyroków.

Jak bronić się przed fałszywymi wspomnieniami?

  • Rozwój krytycznego myślenia: Zawsze warto zastanowić się nad prawdziwością swoich wspomnień, zwłaszcza jeśli są one pod wpływem silnych emocji.
  • Prowadzenie dziennika: Regularne notowanie wydarzeń może pomóc w zachowaniu precyzyjności wspomnień.
  • Dyskusja z innymi: Porozmawianie o wspomnieniach z innymi ludźmi może pomóc w ich weryfikacji.
Concentrated businesswoman sitting barefoot with legs crossed on comfortable sofa in modern living room and planning business project during remote work while touching cheek and lips with pen

Czy wszyscy mają fałszywe wspomnienia?

Tak, każdy jest narażony na fałszywe wspomnienia. Jednak niektórzy ludzie mogą być bardziej podatni, zwłaszcza ci, którzy mają skłonność do fantazjowania, doświadczyli traumy lub mają pewne zaburzenia neurologiczne3.


Jak odróżnić fałszywe wspomnienie od zwykłego kłamstwa?

Chociaż zarówno fałszywe wspomnienia, jak i kłamstwa są nieprawdziwe, istnieje kluczowa różnica: osoby z fałszywym wspomnieniem naprawdę wierzą, że dane zdarzenie miało miejsce. W przypadku kłamstwa osoba jest świadoma nieprawdziwości swojej relacji.

Podsumowanie.

Fałszywe wspomnienia to fascynujący aspekt ludzkiego umysłu, który podkreśla, jak skomplikowanym i jednocześnie niezawodnym narzędziem jest nasza pamięć. Choć jej niedoskonałości mogą prowadzić do błędów, to również przypominają nam o ważnej roli, jaką odgrywa w naszym życiu: pomaga adaptować się, chronić i zrozumieć siebie. Dlatego warto inwestować czas w zrozumienie swoich wspomnień, pielęgnowanie zdrowego sceptycyzmu wobec nich i docenianie cudu, jakim jest ludzki mózg.

W końcu, jak powiedział pisarz Elias Canetti: „Wspomnienia są jedynym rajem, z którego nie możemy zostać wypędzeni.”

Bibliografia.

  1. Schacter, D. L., & Addis, D. R. (2007). The cognitive neuroscience of constructive memory: Remembering the past and imagining the future. Philosophical Transactions of the Royal Society B: Biological Sciences, 362(1481), 773-786.
  2. Conway, M. A., & Pleydell-Pearce, C. W. (2000). The construction of autobiographical memories in the self-memory system. Psychological Review, 107(2), 261.
  3. Brainerd, C. J., & Reyna, V. F. (2005). The science of false memory. Oxford University Press.
Kliknij aby ocenić!
[Głosów: 4 Średnia: 5]

Może Cię zainteresować

Nie pomiń